یکى از اعیان و مفاخر فقهاى نامدار شیعه و یکى از اکابر و متبحّرین در علوم اسلامى و یکى از استوانه هاى فقهى و اجتهادى در فقه اسلامى که از نظر آثار و برکات وجودى با برکت بوده مرحوم فقیه مقدس میرزا جواد تبریزى(قدس سره) است بسیار عابد، زاهد، اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسیارى از او بهره بردند. او بر تمام موالین و محبین اهل بیت(علیهم السلام) و فضلاء و طلاب حوزه حق دارد زیرا که در قرن خود در علوم و ولاء اهل بیت(علیهم السلام)تحولى عظیم ایجاد نمود. هرگاه در پى شناخت ایشان برآییم ایشان را آگاه بر هر فنى خواهیم یافت. جملات مدح و ستایش در معرفى او، ناتوانند. گویا او تندیس علم و دانش و ادب و تجسم فضل و کمال است.
فقیه هوشیار محدث پارسا، ثقه جلیل القدر و سرچشمه بزرگوارى ها و فضیلت ها و داراى تألیفات سودمندى است. علماى دین نه تنها از استاد خود درس علم و دانش مى آموزند بلکه مراتب معنوى و کسب کمال را سپرى مى نمایند. مرحوم میرزا جواد تبریزى(قدس سره) همزمان با طى مدارج علمى و سریع تر از آن مدارج معنوى و کمالات روحى را پیمودند تا آنجا که مصداق واقعى عالم ربانى گشت این ادعا با مرورى بر سجایاى اخلاقى ایشان کاملاً روشن مى شود از جمله خصائص بارز اخلاقى مرحوم میرزا(قدس سره) مى توان به این موارد اشاره کرد …. ادامه»
صفحه نخست
اگر کسى با معرفت به عظمت مصائب اهل بیت علیهم السلام اشک بریزد از بهشتیان است: ” گریه علاوه بر اینکه در مقابل مظلومیت اهل بیت (ع) اداى وظیفه است، ذخیرهاى بسیار گرانبها براى قبر و قیامت است؛ زیرا چشمى که بر مظلومیت اهل بیت (ع) گریه کند، در آخرت گریان محشور نخواهد شد. ما تا فرصت داریم باید در دنیا براى خود ذخیره داشته باشیم و از جمله بهترین ذخیرهها اشک ریختن در مظلومیت اهل بیت (ع) مي باشد و امید است که به برکت این اشکها خداوند رحمى نموده و ما را در آنچه تقصیر کردهایم ببخشد و توفیق دهد آن باشیم که او دوست دارد … “ ادامه »