۱ـ انسان مؤمن همواره درصدد آن است کارى را انجام دهد، که خداوند متعال او و آبرو و اموالش را حفظ کند و سعادتمند باشد.
«عن عبدالله بن هلال، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: قلت له: جعلت فداک ما أدنى لزائر قبر الحسین(علیه السلام)؟ فقال لى: یا عبدالله إنّ أدنى ما یکون له أنّ الله یحفظه فی نفسه وأهله حتّى یردّه إلى أهله، فإذا کان یوم القیامه کان الله الحافظ له;
عبدالله بن هلال، مى گوید: محضر امام(علیه السلام) عرض کردم: فدایت شوم کمترین ثواب و اجرى که براى زائر قبر حضرت امام حسین(علیه السلام)مى باشد چیست؟ حضرت فرمودند: اى عبدالله! کمترین پاداشى که براى او است اینکه: خداوند متعال خود و اهلش را حفظ کرده تا به خویشانش بازگردد و وقتى روز قیامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود».
۲ـ زیارت سیدالشهدا(علیه السلام) آنگونه فضیلت دارد، که امام صادق(علیه السلام)آن را برابر با دیدار خدا در عرش مى داند.
«عن زید الشحام قال: قلت لأبى عبدالله(علیه السلام): ما لمن زار قبر الحسین(علیه السلام)؟ قال: کان کمن زار الله فی عرشه، قال: قلت: ما لمن زار احداً منکم؟ قال: کمن زار رسول الله(صلى الله علیه وآله);
زید بن شحام گوید: به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: زائر امام حسین(علیه السلام) در نزد پروردگار داراى چه مقام و منزلتى است؟ امام(علیه السلام)فرمودند: «همانند کسى است که خدا را در عرش دیدار نموده باشد». گفتم: براى کسى که یکى از شما را زیارت کند چه مى باشد؟ فرمود: «همانند کسى است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را زیارت نموده است».
۳ـ دفع پریشانى و قضاى حاجات، خواسته هر فرد مؤمن است، که از فضل خداوند متعال زیارت سیدالشهدا(علیه السلام) چنین آثارى را دارد.
«عن فضیل بن یسار قال: قال أبو عبدالله(علیه السلام): انّ إلى جانبکم قبراً ما أتاه مکروب إلاّ نفّس الله کربته، وقضى حاجته;
فضیل بن یسار مى گوید: حضرت ابو عبدالله(علیه السلام) فرمودند: نزد شما قبرى است که هیچ محزون و اندوهگینى آن را زیارت نمى کند، مگر آن که حق تعالى حزن و اندوهش را برطرف کرده و حاجتش را روا مى سازد».
«عن أبی الصبّاح الکنانىّ قال: سمعت أبا عبدالله(علیه السلام)یقول: إنّ إلى جانبکم قبراً ما أتاه مکروب إلاّ نفس الله کربته، وقضى حاجته، وانّ عنده أربعه آلاف ملک منذ ]یوم[ قبض شعثاً غبراً یبکونه إلى یوم القیامه، فمن زاره شیّعوه إلى مأمنه، ومن مرض عادوه، ومن مات اتّبعوا جنازته;
ابو صباح کنانى مى گوید: شنیدم امام صادق(علیه السلام) فرمود: همانا نزد شما قبرى است که هیچ فرد پریشانى نزد آن نمى رود، مگر آنکه خداوند از او پریشانى را دفع نموده و حاجتش را برآورده مى نماید، و همانا در حریم کبریایى شهید کربلا چهار هزار فرشته هستند، که از هنگام شهادتش آشفته حال و غم آلود تا روز قیامت بر آن مصیبت عظمى مى گریند. هر کس او را زیارت کند، وى را تا خانه اش بدرقه مى کنند، و هر که مریض شود به عیادتش مى روند، و هر که بمیرد جنازه اش را تشییع مى کنند».
«عن عبدالله بن مسکان قال: قال أبو عبدالله(علیه السلام): انّ الله تبارک وتعالى یتجلّى لزوّار قبر الحسین(علیه السلام) قبل أهل عرفات، ویقضى حوائجهم، ویغفر ذنوبهم، ویشفّعهم فی مسائلهم، ثمّ یثنی بأهل عرفات فیفعل بهم ذلک;
امام صادق(علیه السلام) فرمود: به درستى که خداى تبارک و تعالى، قبل از اهل عرفات، براى زائران قبر حسین(علیه السلام) تجلى مى نماید، حوایج آنان را بر آورده مى کند، گناهانشان را آمرزیده و درخواستهایشان را به اجابت مقرون مى سازد، و سپس متوجه اهل عرفات شده و در مورد آنان نیز این گونه عمل مى کند».
۴ـ زیارت امام حسین(علیه السلام) بابى از ابواب فضل الهى است که باعث افزایش رزق، طول عمر و دفع بلایا و… مى شود.
«عن عبدالملک الخثعمىّ عن أبی عبدالله(علیه السلام) «قال: قال لی: یا عبدالملک لا تدع زیاره الحسین بن على(علیه السلام) ومُرْ أصحابک بذلک، یمدّ الله فی عمرک، ویزید الله فی رزقک، ویحییک الله سعیداً، ولا تموت إلاّ سعیداً، ویکتبک سعیداً;
امام صادق(علیه السلام) به عبدالملک خثعمى فرمود: زیارت حسین بن على(علیه السلام) را ترک مکن و دوستانت را نیز به آن فرمان بده، تا خداوند بر عمرت افزوده و روزیت را زیاد گرداند. خداوند سبحان زندگانى تو را در سعادت قرار خواهد داد، و نمى میرى مگر سعادتمند، و نام تو را در سلک سعادتمندان خواهند نوشت».
«عن محمد بن مسلم، عن أبی جعفر(علیه السلام) قال: انّ الحسین صاحب کربلا قتل مظلوماً مکروباً عطشاناً لهفاناً، وحقّ على الله عزّ وجلّ أن لا یأتیه لهفان، ولا مکروب ولا مذنب ولامغموم ولا عطشان ولا ذوعاهه ثمّ دعا عنده وتقرّب بالحسین(علیه السلام)الى الله عزّ وجلّ إلاّ نفّس الله کربته، وأعطاه مسألته، وغفر ذنبه ومدّ فی عمره، وبسط فی رزقه، فاعتبروا یا أولی الأبصار;
محمد بن مسلم گفت: امام باقر(علیه السلام) فرمودند: امام حسین(علیه السلام) در حالى به شهادت رسید که مظلوم، تشنه و به خود مى پیچید و بر پرورگار متعال است که زائر امام حسین(علیه السلام) و اگر شخصى گنه کار، غم دیده تشنه باشد و در نزد قبر امام حسین(علیه السلام) دعا کند و به واسطه امام حسین(علیه السلام)به پروردگار متعال تقرب بجوید، بر نمى گردد، مگر آنکه خداوند حاجتش را به او بدهد و گناهانش را ببخشد و عمرش را طولانى کند و توسعه در روزیش بدهد، اى صاحبان خرد عبرت بگیرید».
۵ـ شیطان همواره در کمند انسان است، و مؤمنین سعى مى کنند از وسوسه شیطان، رهایى یابند. اما گاهى القاءات شیطان بر انسان اثر مى کند و لغزش صادر شود و یکى از بهترین وسائل آمرزش گناه زیارت سیدالشهدا(علیه السلام) است.
«عن محمّد بن مسلم، عن أبی عبدالله(علیه السلام) ـ فی حدیث ـ قال: ومن زار قبر الحسین(علیه السلام) عارفاً بحقّه، کتب الله له ثواب ألف حجّه مقبوله، وغفر له ما تقدّم من ذنبه وما تأخر;
محمد بن مسلم نقل مى کند از امام صادق(علیه السلام) که فرمود: هرکس قبر امام حسین(علیه السلام) را زیارت کند در حالى که عارف به حق او باشد خداوند ثواب هزار حج مقبول را بر او ثبت مى کند و گناهان قبل و بعد او را مى بخشد».
«عن ابن مسکان، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: من أتى قبر الحسین(علیه السلام)عارفاً بحقه غفر ]الله[ له ما تقدم من ذنبه و ما تأخر;
ابن مسکان مى گوید: حضرت ابى عبدالله(علیه السلام) فرمودند: کسى که به زیارت قبر حضرت امام حسین(علیه السلام) رود، در حالى که به حق آن جناب عارف باشد، خداوند متعال گناهان گذشته و آینده او را مى آمرزد».
«عن مثنى الحناط، عن أبى الحسن موسى ابن جعفر(علیه السلام) قال: سمعته یقول: من أتى قبر الحسین(علیه السلام) عارفاً بحقّه، غفر ]الله [له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر;
مثنى حناط گفت: از حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) شنیدم که مى فرمودند: کسى که به زیارت قبر حسین(علیه السلام) رود در حالى که به حق آن حضرت عارف باشد خداوند متعال گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزد».
«عن جابر الجعفیّ قال: قال أبوعبدالله(علیه السلام) ـ فی حدیث طویل ـ فإذا انقلبت من عند قبر الحسین(علیه السلام)ناداک مناد لو سمعت مقالته لأقمت عمرک عند قبر الحسین(علیه السلام) وهو یقول: طوبى لک أیّها العبد; قد غنمت وسلمت، قد غُفرلک ماسلف فاستأنف العمل ـ وذکر الحدیث بطوله ـ ;
جابر جعفى گفت: امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «چون از نزد قبر حسین(علیه السلام) بازگشتى، ندا کننده اى تو را ندا مى دهد که اگر آن را مى شنیدى، حاضر بودى تمام عمر را نزد قبر شریف حسین(علیه السلام)اقامت مى گزیدى. آن منادى گوید: خوشا به حال تو اى بنده خدا، که سود فراوان بردى و به سلامت (در دین) دست یافتى. عمل از سربگیر که گناهان گذشته ات آمرزیده شد».
۶ـ یکى از نعمتهایى که خداوند متعال به زائر امام حسین(علیه السلام) داده; آن است که ایام زیارت سیدالشهدا(علیه السلام) جزء عمر انسان حساب نمى شود و نظر الهى به اوست.
«عن أبى الحسن الرضا، عن أبیه(علیه السلام)قال: قال أبو عبدالله جعفر بن محمد الصادق(علیهما السلام): إنّ أیام زائرى الحسین(علیه السلام) لا تحسب من أعمارهم ولا تعدّ من آجالهم;
حضرت ابى الحسن الرضا(علیه السلام) از پدر بزرگوارشان نقل نمود که ابوعبدالله جعفر بن محمّد الصادق(علیه السلام)فرمودند: ایّام زیارت حضرت امام حسین(علیه السلام) جزء عمر زائر شمرده نشده و از اجلشان محسوب نمى گردد».
«عن أبى عبدالله(علیه السلام) قال: إنّ الله تبارک وتعالى یبدأ بالنظر إلى زوّار قبر الحسین(علیه السلام) عشیّه عرفه، قال: قلت: قبل نظره لأهل الموقف؟ قال: نعم، قلت: کیف ذلک؟ قال: لأنّ فی اولئک أولاد زنا; ولیس فی هؤلاء أولاد زنا;
حضرت ابى عبدالله(علیه السلام)، فرمودند: خداوند تبارک و تعالى عصر روز عرفه ابتداء به زوار قبر مطهر حضرت امام حسین(علیه السلام) نظر مى کند. راوى مى گوید: محضر مبارکش عرض کردم: قبل از نظر نمودن به اهل موقف (حاجى ها)؟ حضرت فرمودند: بله.
عرض کردم: چرا این طور است؟ حضرت فرمودند: زیرا در بین حاجى ها زنازاده وجود داشته، ولى در میان زائرین قبر مطهر آن حضرت ابداً زنازاده نمى باشد».
۷ـ کمترین چیزى که به زائر امام حسین(علیه السلام) عنایت مى شود مصون ماندن از بلایا است، و همچنین در آخرت در ظل الطاف خداوند متعال قرار مى گیرد.
«عن محمد بن مسلم، عن أبی جعفر(علیه السلام) قال: مروا شیعتنا بزیاره قبر الحسین(علیه السلام) فإنّ إتیانه یزید فی الرزق، ویمد فی العمر، ویدفع مدافع السوء، وإتیانه مفروض على کلّ مؤمن یقر للحسین بالإمامه من الله;
محمد بن مسلم مى گوید: امام باقر(علیه السلام) فرمودند: شیعیان ما را به زیارت قبر سیدالشهدا(علیه السلام) امر کنید، اگر به زیارت مشرف شوند روزى آن ها زیاد و عمرشان طولانى خواهد شد، خداوند سوء (بدى ها) را از آنها دفع خواهد کرد و رفتن به زیارت سیدالشهدا(علیه السلام) بر هر مؤمنى که اقرار بر امامت امام حسین(علیه السلام) کند واجب شده است».
۸ـ انسان در جستجوى خیر و برکت است. زائر امام حسین(علیه السلام)مورد اکرام خداوند قرار مى گیرد:
«عن عبدالله الطحان، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: سمعته یقول: ما من أحد یوم القیامه إلاّ وهو یتمنّى أنّه زوار الحسین بن على(علیهما السلام) لما یرى لما یصنع بزوار الحسین بن علی من کرامتهم على الله;
امام صادق(علیه السلام) فرمود: در روز قیامت نیست کسى، مگر آنکه آرزو کند زائر امام حسین(علیه السلام) مى بود به واسطه اکرامى که خداوند متعال بر زوار امام حسین(علیه السلام) مى کند».
«عن صالح بن میثم، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: من سرّه أن یکون على موائد النور یوم القیامه، فلیکن من زوار الحسین بن على(علیهما السلام);
امام صادق(علیه السلام) فرمود: اگر کسى مى خواهد در روز قیامت بر سفره هاى نورانى قرار گیرد، پس بوده باشد از زوار امام حسین(علیه السلام)».
«عن ابى اسامه، عن ابى عبدالله(علیه السلام) قال: من أراد أن یکون فی جوار نبیه وجوار علی وفاطمه فلا یدع زیاره الحسین(علیهم السلام);
امام صادق(علیه السلام) فرمود: اگر کسى مى خواهد در جوار پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)و على بن ابى طالب و فاطمه زهرا(علیهم السلام) باشد، زیارت امام حسین(علیه السلام) را ترک نکند».
۹ـ امام صادق(علیه السلام) در ضمن بیان فضائل و آثار پر خیر و برکت زیارت قبر سبط نبى اعظم(علیه السلام)، زیارت آن حریم ملکوتى را مساوى با حج بیت الله الحرام دانسته و در ادامه مى فرماید: «نام زائر سیدالشهدا(علیه السلام) در اعلى علیین ثبت شده و در دریاى رحمت الهى غرق مى شود و همواره دعاى معصومین(علیهم السلام) بدرقه راهش خواهد بود».
«عن زید الشحام، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: زیاره الحسین(علیه السلام)تعدل عشرین حجّه، وأفضل من عشرین حجّه;
زید شحام گفت: حضرت ابى عبدالله(علیه السلام) فرمودند: زیارت امام حسین(علیه السلام): معادل بیست حج بلکه برتر از بیست حج مى باشد».
«عن ابن مسکان، عن أبی عبدالله(علیه السلام) قال: من أتى قبر الحسین(علیه السلام)عارفاً بحقه، غفر ]الله[ له ما تقدم من ذنبه وما تأخّر;
ابن مُسکان مى گوید: حضرت فرمودند: کسى که به زیارت قبر حضرت امام حسین(علیه السلام) رود، در حالى که به حقّ آن جناب عارف باشد، خداوند متعال گناهان گذشته و آینده او را مى آمرزد».
«محمد بن أبى جریر القمىّ قال: سمعت أبا الحسن الرضا(علیه السلام) یقول لأبی: من زار الحسین بن على(علیهما السلام) عارفاً بحقه، کان من محدّثى الله فوق عرشه، ثمّ قرأ: ان المتقین فی جنات ونهر فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر;
محمد بن ابى جریر قمى گفت: از حضرت ابا الحسن الرضا(علیه السلام)شنیدم که به پدرم مى فرمودند: کسى که حضرت حسین بن على(علیهما السلام) را زیارت کند، در حالى که به حق آن حضرت عارف و آگاه باشد، از هم صحبت هاى حق تعالى بالاى عرش مى باشد، سپس این آیه را قرائت فرمودند: (إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّات وَنَهَر * فِی مَقْعَدِ صِدْق عِندَ مَلِیک مُقْتَدِر) .
(همانا اهل تقوى در باغ ها و کنار نهرها منزل گزینند، در منزل گاه صدق و حقیقت نزد خداوند عزّت و سلطنت جاودانى متنعّم مى باشند).
«عن عبدالله بن مسکان، عن أبی عبدالله(علیه السلام)قال: من أتى قبر الحسین(علیه السلام) کتبه الله فی علّیّین;
امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر کس به زیارت قبر حسین(علیه السلام) برود، در حالى که عارف به حق او باشد، خداوند نام او را در اعلى علیین مى نویسد».
«عن عبدالله بن میمون القداح، عن أبی عبدالله(علیه السلام)قال: قلت له: ما لمن أتى قبر الحسین(علیه السلام) زائراً عارفاً بحقّه غیر مستنکف ولا مستکبر؟ قال: یکتب له ألف حجّه وألف عمره مبروره، وان کان شقیّاً کتب سعیداً، ولم یزل یخوض فی رحمه الله عزّ وجل;
از امام صادق(علیه السلام) پرسیدند: ثواب کسى که قبر امام حسین(علیه السلام) را زیارت کند، در حالى که کبر و غرور نداشته باشد، چیست؟ فرمود: برایش هزار عمره و حج مقبول نوشته مى شود. اگر شقى باشد، سعید نوشته مى گردد، و پیوسته در رحمت الهى غوطهور خواهد بود».
«عن معاویه بن وهب، عن أبى عبدالله(علیه السلام) قال: قال لى: یا معاویه لا تدع زیاره الحسین(علیه السلام) لخوف، فانّ من ترکه رأى من الحسره ما یتمنّى أنّ قبره کان عنده، أما تحب أن یرى الله شخصک وسوادک فیمن یدعو له رسول الله(صلى الله علیه وآله) وعلیٌ وفاطمه والائمه(علیهم السلام)؟ أما تحبّ أن تکون ممّن ینقلب بالمغفره لما مضى ویغفر له ذنوب سبعین سنه؟ أما تحبُّ أن تکون ممّن یخرج من الدُّنیا ولیس علیه ذنب تتبع به؟ أما تحبّ أن تکون غداً ممّن یصافحه رسول الله(صلى الله علیه وآله)؟;
معاویه بن وهب، گفت: حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
اى معاویه، به خاطر خوف و هراس زیارت ]قبر[ امام حسین(علیه السلام)را ترک مکن، زیرا کسى که زیارت آن حضرت را ترک کند، چنان حسرتى ببیند که تمنّا و آرزو کند قبر آن جناب نزدش باشد، آیا دوست ندارى که خداوند متعال تو را در زمره کسانى محسوب کند، که رسولش(صلى الله علیه وآله) و حضرت على و فاطمه و ائمه(علیهم السلام) برایش دعا مى کنند؟
آیا دوست ندارى از کسانى باشى که گناهان گذشته ات آمرزیده شده و براى گناهان هفتاد سال بعد طلب غفران برایت کنند؟
آیا دوست ندارى از کسانى باشى که از دنیا خارج مى شوند، در حالى که گناهى قابل مؤاخذه ندارند؟
آیا دوست ندارى فرداى قیامت از کسانى باشى، که رسول خدا(صلى الله علیه وآله)با آنها مصافحه مى کند؟»
۱۰ـ عذاب قبر و قیامت و آتش جهنم از مسلمات و ارکان مهم دین است، و براساس آیات و روایات وقوع آن حتمى است، به همین لحاظ انسان مؤمن همواره در پى دفع این عقوبت سخت است، و طبق روایات یکى از بهترین طرق رهایى از این بلایا زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام)است، که ضامن سلامتى و امان از عذاب در قبر و قیامت خواهد بود.
«عن أبى بصیر قال: سمعت أبا عبدالله; أو ابا جعفر(علیهما السلام) یقول: من أحبّ أن یکون مسکنه الجنّه ومأواه الجنه فلا یدع زیاره المظلوم، قلت: من هو؟ قال: الحسین بن على(علیهما السلام) صاحب کربلا، من أتاه شوقاً إلیه وحبّاً لرسول الله وحبّاً لفاطمه وحبّاً لأمیرالمؤمنین، أقعده الله على موائد الجنّه، یأکل معهم والناس فی الحساب;
ابى بصیر مى گوید: از امام صادق(علیه السلام) یا امام باقر(علیه السلام)شنیدم که مى فرمود: کسى که دوست دارد مسکن و جایگاهش در بهشت باشد نباید زیارت مظلوم را ترک کند.
عرض کردم: مظلوم کیست؟
حضرت فرمودند: مظلوم حضرت حسین بن على(علیهما السلام) بوده که صاحب کربلاء مى باشد، کسى که از روى شوق به آن حضرت و به جهت محبّت به رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و به فاطمه زهرا(علیها السلام) و به امیرالمؤمنین(علیه السلام) به زیارت آن حضرت برود، خداوند متعال او را بر سر سفره هاى بهشتى مى نشاند، که با رسول خدا و فاطمه زهرا(علیها السلام) و امیرالمؤمنین(علیه السلام) هم غذا باشد، در حالى که مردم در حال حساب مى باشند».
«عن عبدالله بن زراره قال: سمعت أبا عبدالله(علیه السلام)یقول: انّ لزوار الحسین بن على(علیهما السلام) یوم القیامه فضلاً على الناس، قلت: وما فضلهم؟ قال: یدخلون الجنّه قبل الناس بأربعین عاماً وسائر الناس فی الحساب والموقف;
عبدالله بن زراره مى گوید: از حضرت ابوعبدالله(علیه السلام) شنیدم که مى فرمودند: در روز قیامت براى زوّار حسین بن على(علیهما السلام)بر سایر مردم فضیلت و برترى مى باشد.
عرض کردم: فضیلتشان چیست؟
حضرت فرمودند: چهل سال قبل از آنها به بهشت داخل مى شوند، در حالى که مردم در حساب و موقف مى باشند».
«عن حُذیفه بن منصور قال: قال أبو عبدالله(علیه السلام): من زار قبر الحسین(علیه السلام) لله وفى الله، اعتقه الله من النار وآمنه یوم الفزع الأکبر، ولم یسأل الله تعالى حاجه من حوائج الدنیا والآخره إلاّ أعطاه;
حذیفه بن منصور مى گوید: حضرت ابوعبدالله(علیه السلام) فرمودند: کسى که قبر حضرت امام حسین(علیه السلام)را قربه الى الله و براى خدا زیارت کند، حق تعالى او را از آتش جهنم آزاد نموده و روز فزع اکبر او را در امان قرار مى دهد و حاجتى از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند نخواسته، مگر آنکه بارى تعالى به وى اعطاء مى فرماید».
«عن ابى اسامه زید الشحام قال: سمعت أبا عبدالله(علیه السلام) یقول: من أتى قبر الحسین(علیه السلام) تشوّقاً الیه کتبه الله من الآمنین یوم القیامه، واعطى کتابه بیمینه، وکان تحت لواء الحسین (علیه السلام) حتّى یدخل الجنه، فیسکنه فی درجته ان الله سمیع علیم» .
زید شحام مى گوید: از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که فرمود: هرکس به زیارت قبر امام حسین(علیه السلام) برود، خداوند متعال او را جزء آمنین در روز قیامت قرار داده و نامه اعمالش را به دست راستش خواهد داد و زیر لواء امام حسین(علیه السلام)خواهد بود تا داخل بهشت شود و او را در جوار امام حسین(علیه السلام) جاى دهد».
احادیث مأثور در فضیلت و ثواب زیارت سیدالشهدا امام حسین(علیه السلام)، شامل زیارت شریفه عاشورا مى باشد که به حول و قوه الهى در نظر است در این جزوه سند زیارت عاشورا مورد بررسى قرار گیرد ان شاء الله تعالى.