برادر مرحوم میرزاقدس سره، آقاى حاج کریم رهبر سعادتى مىگوید: فقیه مقدس، میرزاى تبریزى قدس سره از همان دوران جوانى از تدیّن و التزام خاصى برخوردار بود. جوان پانزده سالهاى که معمولاً خواب نیمه شب براى او عزیز است و سخت است کسى در آن سن جوانى بتواند خواب خوش نیمه شب را ترک کند؛ اما مرحوم میرزا قدس سره در نیمه شب از رختخواب خود بر مى خاستند و با آنکه ایشان دانش آموزى بیش نبود ولیکن همراه با اذان وضو مى ساخت، و ضمن اداى فریضه صبح، بقیه خانواده را بیدار مى کرد که بعدها نماز شب همراه با دوران طلبگى اضافه شد و آن چنان در پیشگاه ایزد منان، شکسته و با تواضع مناجات مى کرد که انسان با نظر به این صحنه تحت تأثیر قرار مى گرفت.
مرحوم میرزا قدس سره از همان سن جوانى با جوانان هم سن خود کاملاً متفاوت بود و براى همه محسوس بود که این جوان آینده درخشانى دارد؛ زیرا ارتباط قوى معنوى داشت و هیچ چیز نمى توانست او را از معنویت دور کند. ایشان به معنویات بسیار مقید بود و در هر حال از هر فرصت ممکن براى عباداتى چون تهجد و نماز شب استفاده مى کرد. در ایام ماه مبارک رمضان مشاهده نشد که مرحوم میرزا قدس سره قبل از اداى نماز مغرب افطار کند. ابتدا با خضوع و خشوع کامل وضو ساخته و نماز خود را به جا مىآورد و ضمن زمزمه دعاى افطار و خواندن سوره »اناانزلنا« افطار خود را با خرما شروع مىکرد و همین حرکت ها و خلوص بود که علاقه پدر به فرزند را افزون مىکرد به طورى که بارها و بارها پدر مرحوم میرزاقدس سره مىگفت: »میرزا جواد چیز دیگرى است!« و این جوان آنگونه رفتار مىکرد که گویى معلم خانواده شده بود. خصوصیات والاى اخلاقى، کمال سرشار و معرفت خاص، از او فرزندى محبوب ساخته بود.