رمضان و سحرخیزى مرحوم میرزا قدس سره

برادر مرحوم میرزاقدس سره، آقاى حاج کریم رهبر سعادتى مى‏گوید: فقیه مقدس، میرزاى تبریزى قدس سره از همان دوران جوانى از تدیّن و التزام خاصى برخوردار بود. جوان پانزده ساله‏اى که معمولاً خواب نیمه‏ شب براى او عزیز است و سخت است کسى در آن سن جوانى بتواند خواب خوش نیمه شب را ترک کند؛ اما مرحوم میرزا قدس سره در نیمه شب از رختخواب خود بر مى ‏خاستند و با آنکه ایشان دانش‏ آموزى بیش نبود ولیکن همراه با اذان وضو مى‏ ساخت، و ضمن اداى فریضه صبح، بقیه خانواده را بیدار مى‏ کرد که بعدها نماز شب همراه با دوران‏ طلبگى اضافه شد و آن چنان در پیشگاه ایزد منان، شکسته و با تواضع مناجات مى‏ کرد که انسان با نظر به این صحنه تحت تأثیر قرار مى ‏گرفت.

مرحوم میرزا قدس سره از همان سن جوانى با جوانان هم سن خود کاملاً متفاوت بود و براى همه محسوس بود که این جوان آینده درخشانى دارد؛ زیرا ارتباط قوى معنوى داشت و هیچ چیز نمى‏ توانست او را از معنویت دور کند. ایشان به معنویات بسیار مقید بود و در هر حال از هر فرصت ممکن براى عباداتى چون تهجد و نماز شب استفاده مى‏ کرد. در ایام ماه مبارک رمضان مشاهده نشد که مرحوم میرزا قدس سره قبل از اداى نماز مغرب افطار کند. ابتدا با خضوع و خشوع کامل وضو ساخته و نماز خود را به جا مى‏آورد و ضمن زمزمه دعاى افطار و خواندن سوره »اناانزلنا« افطار خود را با خرما شروع مى‏کرد و همین حرکت ها و خلوص بود که علاقه پدر به فرزند را افزون مى‏کرد به طورى که بارها و بارها پدر مرحوم میرزاقدس سره مى‏گفت: »میرزا جواد چیز دیگرى است!« و این جوان آن‏گونه رفتار مى‏کرد که گویى معلم خانواده شده بود. خصوصیات والاى اخلاقى، کمال سرشار و معرفت خاص، از او فرزندى محبوب ساخته بود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *