اگر کسى با معرفت به عظمت مصائب اهل بیت علیهم السلام اشک بریزد از بهشتیان است
میرزاى تبریزى قدس سره و گریه بر مظلومیت سید الشهداء علیه السلام
هنگامى که فقیه مقدس، میرزاى تبریزى قدس سره در مجلس روضه حاضر ميشدند، سخت بىتابى ميکردند و مانند باران اشک ميریختند و حاضرین را عجیب تحت تأثیر قرار ميدادند.
روزى فرزند مرحوم میرزا قدس سره خطاب به والد قدس سره خود گفتند: »آقا! چرا در روضه این قدر بىتابى مىکنید، با وضعیتى که دارید، (چهار سال آخر عمر مرحوم میرزاقدس سره که به بیمارى گذشت) به شما فشار مى آید!« مرحوم میرزا قدس سره فرمودند: »فرزندم! گریه من ان شاء اللَّه اگر مورد قبول واقع شود عرض ادب به ساحت مقدس اهل بیت علیهم السلام است. من از این گریه دو چیز را دنبال مىکنم: یکى به خاطر قبر و قیامتم، که ثواب این اشکها براى روزى که »لا یَنفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ« ذخیره شود، گریه در مصائب اهل بیت علیهم السلام حلّال مشکلات است و علاوه بر تأثیر دنیوى ذخیرهاى براى آخرت است. اگر کسى با معرفت به عظمتِ مصائب اهل بیتعلیهم السلام اشک بریزد از بهشتیان است.
مورد دوم اینکه من مىخواهم به مؤمنین به خصوص طلّاب جوانى که در آینده، هدایت مردم در دست آنهاست، طریقه ابراز ارادت و محبت و برگزارى مجالس عزا در مظلومیت اهل بیت علیهم السلام را آموزش دهم تا آنها بفهمند که در مقابل مظلومیت اهل بیت علیهم السلام باید ابراز احساسات کرده و نباید خود را در مقابل مقام والاى آنان چیزى حساب کنند؛ بلکه باید بر سر و سینه زده و گریه کنند. گریه علاوه بر اینکه در مقابل مظلومیت اهل بیت علیهم السلام اداى وظیفه است، ذخیرهاى بسیار گرانبها براى قبر و قیامت است؛ زیرا چشمى که بر مظلومیت اهل بیت علیهم السلام گریه کند، در آخرت گریان محشور نخواهد شد. ما تا فرصت داریم باید در دنیا براى خود ذخیره داشته باشیم و از جمله بهترین ذخیرهها اشک ریختن در مظلومیت اهل بیتعلیهم السلام مىباشد و امید است که به برکت این اشکها خداوند رحمى نموده و ما را در آنچه تقصیر کردهایم ببخشد و توفیق دهد آن باشیم که او دوست دارد.